Πριν λίγο καιρό, δώρισα στη Βιβλιοθήκη Γρεβενών την 3η Ομαδική Ποιητική Συλλογή (Εκδόσεις Διάνυσμα). Ο κ. Ζαγκανίκας μου έστειλε το παρακάτω ευχαριστήριο κείμενο μαζί με "λίγα λόγια" (όπως το λέει ο ίδιος ποιητικά) για το ποίημά μου "Ατέρμονη Αναμονή". Η αλήθεια είναι από τη μια δεν ήθελα να το δημοσιοποιήσω όλο αυτό, επειδή ήθελα να παραμείνει "ποιητικό" κι αθόρυβο... Τελικά σήμερα, αποφάσισα να μην τα κρατήσω εγωιστικά για τον εαυτό μου μόνο... ίσως τα χρειάζεται κι ακόμα κάποιος... Για τα "λίγα λόγια" του κ. Ζαγκανίκα δεν χρειάζεται να έχετε διαβάσει το ποίημά μου, αλλά αν θα θέλατε να το δείτε κι αυτό, βρείτε το παρακάτω:
"Λίγα λόγια"
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Αρ. πρωτ.: 275
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ- ΕΡΕΥΝΑΣ Γρεβενά 16-11-2016
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ προς: Κυρία Παπανίκου Ευαγγελία
ΓΡΕΒΕΝΩΝ
Ταχ. Δ/νση : 13ης Οκτωβρίου 27
Ταχ.Κώδ. : 51100
Τηλ : 2462023056
Email : grevlibr@otenet.gr
Θ: Ευχαριστήρια Επιστολή
Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών σας ευχαριστεί για τη δωρεά της 3ης ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ των εκδόσεων «ΔΙΑΝΥΣΜΑ».
Ο πιο ευαίσθητος κοινωνικός ακροδέκτης μας, οι νέοι ποιητές (Δημιουργοί) μετουσιώνουν σε πράξη την αδήριτη ανάγκη της αλληλεγγύης και της ομαδικής δράσης, για να κοινωνήσουν τον ποιητικό τους λόγο. Δεν ολοκληρώνεται η «πύργωση» της κοινωνίας με τη «βαβελική» λειτουργία των μελών της… Οι νέοι ποιητές μας δείχνουν το δρόμο. Οι ατομικές δεξιότητες μπορούν να ενταχθούν στην επιθυμία της αναβάθμισης των κοινωνικών συλλογικοτήτων, αναβαθμίζοντας τον προσωπικό ρόλο των ατόμων και την πολιτισμική συμπεριφορά της κοινωνίας!... Όλοι μαζί μπορούμε!...
Ευαγγελία, με λόγο εύχαρη και με ανασυρόμενες εικόνες από τον ακοίμητο πολιτισμικό θησαυρό των αρχαιοελληνικών μας μύθων, έδωσες ομορφιά και χρώμα στην «Ατέρμονη Αναμονή». Μπορεί τα ανούσια τετριμμένα να επικάθονται πάνω από τα μεγαλειώδη και επιθυμητά και να προσδίδουν την αίσθηση της απώλειας, αλλά τα μεγαλειώδη, ούτε η Άτροπος μπορεί να τα διαγράψει από τη μνήμη, ούτε η Κλωθώ μπορεί να σταματήσει την αναπόληση τους. Η Λάχεση έχει ταξινομήσει τις εκκρεμότητες του χθες και του σήμερα και δίνει ελπίδα λάγνα και επιθυμητή για την ατέρμονη αναμονή…. Σε αντιστροφή του τελευταίου δίστιχου, που αν μη τι άλλο, κάνει ακόμη πιο ρόδινο το χρώμα της ελπίδας….
«Εάν μη έλπηται ανέλπιστον, ουκ εξευρήσει», (Ηράκλειτος) «Αν δεν ελπίζεις το ανέλπιστο, δεν θα το βρεις». Λίγα λόγια για το πρώτο σου ποίημα
Σας ευχόμαστε υγεία και Δύναμη Δημιουργίας!...
Ο
Προϊστάμενος
Σίμος Ζαγκανίκας
Ατέρμονη αναμονή
Η πρώτη μοίρα, η Κλωθώ,
ήταν εκεί μπροστά, παρούσα
απολάμβανε με ύπουλη ασάφεια
που σου χαμογελούσα
Τότε που αόρατα βέλη, μύχια χτυπήσαν,
Και ονόματα αρχέγονα ηχήσαν.
Κι αυτή, δείχνοντας το αδράχτι της,
δυσοίωνη στέλνει απειλή,
αρχίζοντας βάρβαρα την ατέρμονή σου αναμονή.
Η δεύτερη μοίρα, η Λάχεσις,
στεκότανε αγέρωχη πιο πέρα,
αλύπητα, απαγορευτικά
το δείκτη της κουνούσε στον αέρα…
Όμως σαν μας υπνώτισε
τ' άγγιγμα του πάθους των φιλιών,
λάγνα μου δάγκωσες τις άκρες των χειλιών.
Κι αυτή, χαιρέκακα,
δίνει κλήρο θλιβερό ως χαριστική βολή,
συνεχίζοντας αφόρητα
την ατέρμονή σου αναμονή.
Η τρίτη μοίρα, η Άτροπος,
μοιάζει πεσμένη κι αβοήθητη στην άκρη,
μες στα χέρια της κρατούσε το κεφάλι της
και έχυνε βουβό δάκρυ...
Ώσπου, ηττημένα, ανύποπτα,
έκλεισες το βάναυσο ψαλίδι της… εσύ,
τότε που άδοξα, δειλά,
υποτάχθηκες με πρόφαση τη σύνεση.
Κι αυτή, υποχθόνια γελώντας,
θυμίζει του όρκου την αδιέξοδη επιμονή.
Αχ!
Δε θα ‘χε πια ούτε τέλος, ούτ' αρχή,
η ατέρμονή σου αναμονή.
Ήταν απ' τις μοίρες ,
απόλυτα, παράλογα κι αλλόκοτα καταδικασμένα,
τα μεγαλειώδη ν’ αφανίζονται,
μπροστά στα ανούσια τετριμμένα.