To θρυλικό μαντείο των Δελφών 

"Το δελφικό μαντείο δεν στάθηκε ουδέτερο στις ιστορικές τύχες του Ελληνισμού και δεν περιορίστηκε στον παθητικό ρόλο μιας προφητικής συμβουλής. Κατά τρόπο μοναδικό και σχεδόν ανεξήγητο για μας, η δελφική συμβολή σε πολεμικές και ειρηνικές επιχειρήσεις, σε πολιτικές και πολιτειακές διαμάχες, σε πνευματικές και θρησκευτικές αναζητήσεις στάθηκε πάντοτε βαρυσήμαντη και αποφασιστική στον ελληνικό κόσμο."

Ελληνιστικό ή Ρωμαϊκό αντίγραφο αρχαϊκού ομφαλού

Ο τόπος των Δελφών είναι μοναδικός. Όποιος τον αντικρίσει για πρώτη φορά μένει κατάπληκτος. Σαν να έχει ανοίξει ο τόπος στα δυο από έναν κοσμογονικό σπασμό... Στο μυχό του φαραγγιού, εκεί που σμίγουν οι δυο βράχοι, βγαίνει απροσδόκητα το πιο κρυστάλλινο νερό: το νερό της Κασταλίας, της φημισμένης κρήνης, όπου πλένονταν όλοι προτού μπούνε στο ναό.

Ο Ζευς θέλοντας να βρει το κέντρο της γης, έστειλε από τις δυο άκρες του κόσμου δυο αετούς. Τα ιερά πουλιά συναντήθηκαν στους Δελφούς, που σήμαινε πως εκεί ήταν ο "ομφαλός" της γης. Ο Απόλλωνας διάλεξε τελικά αυτό το μέρος και γι' αυτό μέσα στο ιερό του ήταν στημένος ένας ομφαλός.

"Πρωτομάντισσα" στο δελφικό ιερό  στάθηκε η μάνα των θεών, η Γη. Ύστερα, τη θέση της την πήρε η κόρη της, η Θέμις. Τρίτη στη σειρά ήρθε μια άλλη κόρη της Γης, η Τιτανίς Φοίβη, αυτή που χάρισε γενέθλιο δώρο στον Απόλλωνα το επώνυμο Φοίβος.

Διφορούμενες απαντήσεις

Είναι φημισμένες οι διφορούμενες αποκρίσεις του μαντείου, οι δυσνόητες και σκοτεινές, που απαιτούσαν μια πρόσθετη μαντική ικανότητα για να κατανοήσεις το σωστό τους νόημα και να μην πλανηθείς οικτρά.

(Πηγή: "Δελφοί", Μανόλης Ανδρόνικος)