Καθώς διαβάζεις τις "Σκοτεινές Μέρες" του Μάριου Δημητριάδη αναρωτιέσαι τι πραγματικά έχει σημασία στη ζωή τελικά, με την ηθική αντιμετώπιση καταστάσεων να μπλέκεται με το προσωπικό συμφέρον κι ακόμα πιο δύσκολα, μέσω μεταφυσικών εμπειριών με την επιβίωσή σου ή την επιβίωση αυτών που αγαπάς.
Η συνεχής μάχη του ήρωα στην εκάστοτε πραγματικότητά του και τα διλήμματα που έχει στην καθεμιά, καθώς και τα συνεχή ερωτήματα γύρω από αξίες όπως της φιλίας, της δικαιοσύνης και της αγάπης είναι φαινομενικά δοσμένα από τον συγγραφέα. Η ιστορία έξυπνα δομημένη, με πλούσιο λεξιλόγιο, πατάει πάνω στο αρχέγονο συναίσθημα-οδηγό των πάντων, του έρωτα, και χτίζεται χωρίς να αφήνει κανένα κενό μέχρι την κορύφωσή της.
Τα στοιχεία της αγωνίας και του μυστηρίου είναι έντονα σε όλη τη διάρκεια του βιβλίου, με τον φόβο και τον τρόμο και την αντίστοιχη ανατριχιαστική ατμόσφαιρα να τρυπώνει χαρακτηριστικά μέσα στο μυαλό σου και να παραμένει εκεί.
Ακόμα πιο ιδιαίτερα, μπαίνεις σε πολλές σκέψεις, αν η ιστορία κατανοηθεί κατά μια μεταφορική της έννοια και σου δημιουργήσει σκέψεις για τα διλήμματα που έχεις όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τους αντίστοιχους "δαίμονές" σου καθώς και πώς αποφασίζεις τελικά για το ποιες πράξεις θα κάνεις και τι είσαι τελικά προετοιμασμένος να κάνεις σε σχέση με αυτά που νόμιζες και έλεγες ότι μπορούσες.
Και μια τελική προειδοποίηση: Οι "Σκοτεινές Μέρες" σε παγιδεύουν και δεν μπορείς να ξεφύγεις ακόμα και μετά που τελειώνει το βιβλίο...
Διαβάστε περισσότερα για τον Μάριο Δημητριάδη στις γεμάτες με φωτεινή τέχνη Σκοτεινές Σελίδες του...
* Κι ενώ περιτριγυρίζεις να διαβάσεις ένα βιβλίο για μήνες, τελικά έρχεται η σημαδιακή μέρα που το διαβάζεις τη στιγμή που θα σου μιλήσει πιο πολύ και θα αντισταθμίσει...