Κατ' αρχάς λέγεται blue moon, επειδή ενώσω η πανσέληνος μεσουρανεί*, βγαίνουν οι μπλε λυκάνθρωποι... Πλάσματα άκρως επικίνδυνα, διαφέρουν από τους κανονικούς λυκάνθρωπους ως προς τη μέθοδο επίθεσής τους, σε ανυποψίαστα θύματα.

Φοράν ρούχα χρώματος διαφόρων αποχρώσεων του μπλε γιατί το μπλε ως βασικό χρώμα είναι πάντα πρωταγωνιστικό, εντυπωσιακό, με κύρος, αέρινο, δροσερό, καθημερινό, ήρεμο, απέραντο, ονειρεμένο, το εμπιστεύεσαι, νιώθεις ασφάλεια, δείχνει συμπάθεια, περιορίζει αμφιβολίες, απαλλάσσει από φόβους... και ΠΑΡΑΠΛΑΝΕΙ... 

Η συνάντηση με ένα τέτοιο σπάνιο ον δε θα είναι ποτέ τυχαία. Σημαδεύουν από πριν τα θύματά τους (σκεφτείτε τα θύματα ως κοκκινοσκουφίτσες) κι όταν αισθανθούν την ενστικτώδη παρόρμηση του κυνηγιού... επιτίθονται ακαριαία.

Κύριό τους όπλο η ταχύτητά τους κι η δυνατότητα να εισβάλουν στους φωτοευαίσθητους υποδοχείς του ματιού του θύματος, που αντιδρούν ανάλογα και προκαλούν τον εγκέφαλο να συνθέσει διάφορες αισθήσεις, παραισθήσεις και μεγάλο εύρος συναισθημάτων, καθιστώντας το εύπιστο.

Σκοπός τους δεν είναι να σκοτώσουν, αλλά να βασανίσουν το θύμα. Στοχεύουν απευθείας στο θυμικό ακολουθώντας έναν κύκλο ως εξής: παραπλανάν, παγιδεύουν, δίνουν ελπίδα απόδρασης, υπόσχονται, δημιουργούν οικειότητα, αφαιρούν την ελπίδα απόδρασης, κι όταν βαρεθούν να παίζουν και να βασανίζουν και να επιδεικνύουν τη  δύναμή τους, δίνουν μια με την όντως τεράστια ηλεκτροφόρα ουρά τους και καταφέρνουν την χαριστική βολή… βραχυκυκλώνοντας το μυαλό με την καρδιά του θύματος, ακριβώς πριν την πάροδο του blue moon.

Εκείνη η στιγμή που το άλμα της φαντασίας μας είναι μεγαλύτερο απ' όλα τα ‪‎bluemoon‬ όλων των παράλληλων συμπάντων μαζί... Με την πάροδο του blue moon, το θύμα πλέον μεταμορφωμένο σε άβουλο ζόμπι, χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας, προσπαθεί ανεπιτυχώς να διαχειριστεί αυτό που του συνέβη, μη μπορώντας να απομακρυνθεί φυσικά ή συναισθηματικά αλλά έχοντάς τον συγχωρήσει για τη συμπεριφορά του αυτή...

Ο ιδιαίτερος μπλε λυκάνθρωπος εντωμεταξύ μεταμορφώνεται στο πέραν πάσης υποψίας ον που ήταν πριν, αλλά είναι υποχρεωμένος να βλέπει το θύμα καθημερινά στην κατάσταση που ο ίδιος το έχει φέρει, κάτι που αντιτίθεται και με τη κοσμοθεωρία του.

Θύμα και θύτης διατηρούν όλες τις μνήμες και αναμνήσεις τους από το περιστατικό της νύχτας του blue moon.

Ποιος πιστεύετε είναι ο νικητής; ο λυκάνθρωπος ή η κοκκινοσκουφίτσα;

* Ισχύει και σε τόπους με συννεφιά.