Θέλω να σας αφιερώσω με πολύ αγάπη, που δεν την κρύβω το: "Χρυσαλιφούρφουρο" (Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή, Μουσική: Νίκος Κυπουργός, Τραγούδι: Σαββίνα Γιαννάτου) ...
Γιατί αν το καλοσκεφτείτε κι εσείς, δεν υπάρχει λόγος να κρατιέται αυτό κρυφό... και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου και ελπίζω μέσα από την ψυχή μου, να το "μάθουμε" και να το "πούμε" όλοι (...και δεν εννοώ το τραγούδι...)...
"Κάποιος σ’ αγαπάει και δεν το ξέρεις...
...κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρει..."
Στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης
βγαίνει ένα λουλουδάκι
που το λεν Χρυσαλιφούρφουρο
και μοιάζει με χρυσό τριανταφυλλάκι.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο,
φύσα το την Άνοιξη να φέρεις.
Κι αν πετάξει σαν φτερό και πούπουλο,
κάποιος σ’ αγαπάει και δεν το ξέρεις
Χρυσαφένια φλουράκια κρέμονται
κάτω από τα πέταλά του
και στου Ζέφυρου το παιχνίδισμα
σαν να κουδουνίζει κάπου κάπου.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο,
που κρατάς την Άνοιξη στο χέρι
Κι αχ! Αν γίνει σκόνη και χρυσόσκονη,
κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρει
Σημ. Ξέρετε πώς γίνονται οι αφιερώσεις... ξεκινώντας από κάτι ειδικό, αφιερώνεις γενικά... και περιμένεις... Οπότε... επειδή δεν είμαι φαν αναπάντητων ερωτημάτων... ας ρωτήσω... "Εσύ, της ειδικής αφιέρωσης, το είδες αυτό εδώ;"