Μία ακόμα συγκίνηση με περίμενε όταν είδα την πολυβραβευμένη μηνιαία εφημερίδα του 2ου Γενικού Λυκείου Γρεβενών " "Μαθητοφρένεια" Εφημερίδα 2ου ΓΕΛ Γρεβενών" (Αρ. Φύλου 78 - 26 Οκτωβρίου 2016, Έτος 7ο) και το άρθρο της μαθήτριας Ιωάννας Ίττη για το "Η Ωραιοτάτη και οι Εννέα Μούσες" με τίτλο "Χρειάζονται τα παραμύθια;" Η συγκίνηση μεγάλωσε και μετατράπηκε σε μεγάλη χαρά όταν το διάβασα κιόλας...
Δείτε κι εσείς την απάντηση στο ερώτημα, μέσα στο άρθρο... Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ την Ιωάννα Ίττη, για αυτή την υπέροχη κριτική του βιβλίου μου, έχει πολύ περισσότερη βαρύτητα όταν τα λόγια αυτά προέρχονται από ένα παιδί. Κι ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ από τα βάθη της παραμυθένιας μου καρδιάς στους υπεύθυνους καθηγητές Ιωάννη Πετκανά (Φιλόλογος) και Χρήστος Δημάδης (Μαθηματικός) για την τιμή που μου έκαναν με αυτή την επιλογή. Καλή επιτυχία στο όραμά σας, το υποστηρίζω ολόψυχα. Ακολουθεί το άρθρο:
Χρειάζονται τα παραμύθια;
Της Ιωάννας Ίττη
Διάβασα το βιβλίο της Ευαγγελίας Παπανίκου «Η Ωραιοτάτη και οι Εννέα Μούσες» (Εκδόσεις Πηγή) και με την «μυθαλογία» του περιεχομένου του ταξίδεψα στην ελληνική μυθολογία και τις ιδέες της και ευχαριστήθηκα.
Η πρώτη ευχαρίστησή μου αφορά στο γεγονός ότι η συγγραφέας έλκει την καταγωγή της από το Καλόχι Γρεβενών. Τι πιο ωραίο και πιο ευχάριστο από το να παρηγορούν και να ευφραίνουν τις ψυχές μας στους σημερινούς δύσκολους καιρούς σύγχρονες Γρεβενιώτισσες μυθοπλάστριες;
Η δεύτερη αρέσκεια-ευχαρίστηση έγκειται σ’ αυτό καθεαυτό το περιεχόμενο του βιβλίου. Εντάσσοντας, όπως σας είπα, η συγγραφέας το βιβλίο στη σειρά «μυθαλογία (=μυθαγωγία, δηλ. αγωγή μέσω του λόγου μύθων)» ξανα-συνθέτει, με ανατροπή, τον γνωστό μύθο της Λήδας και πλέκει την εξαφάνισή της από το παλάτι του Τυνδάρεω, βασιλιά και συζύγου της, ντύνοντας την αφήγησή της και με αρκετές άλλες εκπλήξεις, που συγκινούν και κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Για παράδειγμα, στο παλάτι του στενοχωρημένου βασιλιά εμφανίζεται η Εριφύλη (έρι=πολύ+φύλον), κλειστή και αγέρωχη γυναίκα, όπως δηλώνει το όνομά της, την οποία ο βασιλιάς παντρεύεται, παρά τις αμφιταλαντεύσεις του, αλλά η Ήρα και η Εριφύλη καταστρώνουν σχέδια μοχθηρά για την κόρη της Λήδας και του Δία, την Ωραιοτάτη Ελένη, που
καταφεύγει στο σπίτι των εννέα Μουσών, για να σωθεί.
Η πανεύκολη προσέγγιση του βιβλίου από μένα, όπως, κατά τη γνώμη μου, και από όλες τις ηλικίες, αποτελεί την Τρίτη ευχαρίστησή μου. Η συγγραφέας συνδυάζει την πεζή αφήγηση με την ποίηση, χωρίς βέβαια αυτό να κάνει δυσνόητο το κείμενο, κάτι που δύσκολα μπορεί κάποιος να πετύχει, ενώ η κ. Παπανίκου το κατάφερε. Η πλοκή είναι πανέξυπνη με πολλές ανατροπές, όπως ανέφερα, αλλά και με ευχάριστο ρυθμό.
Τελικώς, ο σκοπός του βιβλίου, δηλ. να κεντρίσει το ενδιαφέρον μας για την ελληνική μυθολογία και τις ιδέες της, είναι η πιο ευχάριστη απολαβή της ανάγνωσής του. Πιστεύω ότι στου δύσκολους καιρούς που ζούμε χρειάζονται τα παραμύθια ώστε όλοι να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά έχει σημασία στη ζωή, αξιολογώντας ο καθένας την στάση του και τη συμπεριφορά του.
ΥΓ1. Ευχάριστη αίσθηση ένιωσα και από τις εικόνες στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Ένα κατακόκκινο ρόδι στο εξώφυλλο προετοιμάζει τον καθένα για την αίσια έκβαση της ανάγνωσης, ενώ στο οπισθόφυλλο μπορεί να απολαύσει από το διαβασμένο-σπασμένο πλέον «σώμα» του, το αισθαντικό ζουμί του.
ΥΓ2. Το βιβλίο βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό Λογοτεχνίας της International art society & academy στην κατηγορία παιδικό παραμύθι.
Ιωάννα Ίττη
("Μαθητοφρένεια" Εφημερίδα 2ου ΓΕΛ Γρεβενών" (Αρ. Φύλου 78 - 26 Οκτωβρίου 2016, Έτος 7ο) )